W sklepie, u fryzjera, mechanika, dentysty, a nawet w taksówce – w tych i podobnych miejscach każdy klient powinien otrzymać paragon fiskalny, niezależnie od tego, na jaką kwotę opiewa sprzedaż i od formy zapłaty (gotówka/płatność bezgotówkowa). Dlaczego paragony fiskalne są ważne i warto je zbierać?
Co to jest paragon?
Definicja znajduje się w Rozporządzeniu Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 28 maja 2018 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące. Zgodnie z nim przez paragon fiskalny (albo fakturę) rozumie się: dokument fiskalny wyemitowany przez kasę dla nabywcy podczas sprzedaży, potwierdzający dokonanie sprzedaży.
Jak czytać paragon?
W art. 23. wspomnianego Rozporządzenia wyliczone są wszystkie obligatoryjne elementy paragonu. Oznacza to brak dowolności przedsiębiorcy w zakresie ustalania, co chciałby w nim zawrzeć, a co uważa za niepotrzebne. W tym miejscu warto też wspomnieć o tzw. paragonie niefiskalnym, który można spotkać np. w restauracji. Wystawienie rachunku kelnerskiego, bywa, że sporządzonego odręcznie, z wyliczeniem poszczególnych cen i ich sumą, nie jest jednoznaczne z drukiem paragonu, czyli dowodu zakupu z kasy fiskalnej.
Aby mieć pewność, że sprzedawca wystawia paragon fiskalny, warto poznać jego elementy. Zgodnie z rozporządzeniem są to:
⦁ imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a w przypadku sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,
⦁ numer NIP podatnika,
⦁ kolejny numer dokumentu,
⦁ datę, godzinę i minutę sprzedaży,
⦁ oznaczenie "PARAGON FISKALNY",
⦁ nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację,
⦁ cenę jednostkową towaru lub usługi,
⦁ ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi
z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku,
⦁ wartość opustów, obniżek lub narzutów, o ile występują,
⦁ wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku według poszczególnych stawek podatku, z oznaczeniem literowym po uwzględnieniu opustów, obniżek lub narzutów,
⦁ wartość sprzedaży zwolnionej od podatku z oznaczeniem literowym,
⦁ łączną wysokość podatku,
⦁ łączną wartość sprzedaży brutto,
⦁ oznaczenie waluty, w której jest zapisywana sprzedaż, przynajmniej przy łącznej wartości sprzedaży brutto,
⦁ kolejny numer paragonu fiskalnego,
⦁ numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
⦁ numer identyfikacji podatkowej (NIP) nabywcy – na żądanie nabywcy,
⦁ logo fiskalne i numer unikatowy (źródło: www.biznes.gov.pl).
Nieco inne elementy, charakterystyczne dla danej usługi i usługodawcy, znajdują się na paragonie w taksówce czy w autobusie (np. numer boczny i rejestracyjny, długość trasy, czy opłaty taryfowe w taksówce).
Kiedy wystawić paragon fiskalny?
Każdy przedsiębiorca, który ma prawny obowiązek zgłoszenia kasy fiskalnej do US i ewidencjonuje za jej pomocą sprzedaż, jest zobligowany także do wydawania paragonu każdemu klientowi w chwili dokonania zapłaty za zakupiony towar lub wykonaną usługę. Ten dokument jest drukowany (bądź przesyłany w przypadku paragonów online), nawet jeśli klient się o niego nie upomina. Sprzedawcy, który nie stosuje się do tych zasad grozi kara za niewydanie paragonu.
Błędnie wystawiony paragon – jak skorygować?
Wydrukowanego paragonu nie da się ani skorygować, ani cofnąć na kasie fiskalnej. Co więc może zrobić sprzedawca, który wpisał niewłaściwą ilość towaru albo cenę? W takich, nierzadkich zresztą, sytuacjach pomaga tzw. ewidencja oczywistych pomyłek. W pamięci kasy fiskalnej pozostaje błędny paragon, ale sporządzana jest korekta do paragonu – a właściwie jego poprawna wersja, wydawana klientowi. W ewidencji oczywistych pomyłek pozostają natomiast oba dokumenty.
Jak przechowywać paragony?
Najlepiej w nienasłonecznionym miejscu, aby paragon dłużej był czytelny. Można także przechowywać paragony np. w aplikacji na telefon komórkowy – wystarczy zdjęcie i nie trzeba obawiać się o to, że mały dokument się zniszczy. Warto także pamiętać, że chociaż paragon to podstawa reklamacji, nie jest on do niej niezbędny (a także do ewentualnego zwrotu). Sprzedawca nie ma prawa uzależniać przyjęcia reklamacji uszkodzonego towar od posiadania oryginalnego paragonu. Może go zastąpić m.in. wyciąg z terminala, czy potwierdzenie transakcji z banku (przy płatności bezgotówkowej), a także oświadczenie klienta.