Czy szef ma prawo rozpisywać grafiki pracy po 9 godzin dziennie, jeśli pracownicy nie mają nic przeciwko, a dodatkowa godzina jest wynagradzana? Co o takiej sytuacji mówi Kodeks pracy? Czy dodatkowe 60 minut należy traktować jako pracę w godzinach nadliczbowych?
Praca 9 godzin dziennie a Kodeks pracy
W podstawowym systemie czasu pracy, który jest najczęściej wybieranym w Polsce, czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy. Osoba pracująca codziennie o godzinę dłużej niż przewiduje system podstawowy, tygodniowo pracowałaby średnio nie 40, a 45 godzin. To wykroczenie przeciwko prawom pracownika. Dopuszczalna jest oczywiście praca w godzinach nadliczbowych, ale pod pewnymi warunkami, przede wszystkim nie powinno się jej planować i wpisywać w harmonogram.
Pracodawca, jeśli jest to uzasadnione rodzajem lub organizacją pracy, może także wprowadzić system równoważny, w którym dobowy wymiar czasu pracy to maksymalnie 12 godzin w miesięcznym okresie rozliczeniowym. Co ważne jednak, przedłużony dobowy wymiar musi być w tym systemie równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy. Tu zatem również wyklucza się wprowadzenie pracy przez 5 dni w tygodniu po 9 godzin dziennie.
Praca po 9 godzin dziennie a nadgodziny
Zgodnie z Kodeksem pracy praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna wyłącznie w razie:
1) konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii;
2) szczególnych potrzeb pracodawcy.
Do szczególnych potrzeb nie zalicza się 9-godzinnego czas działania zakładu. Są to wyłącznie specjalne, niecodzienne okoliczności. Można zapowiedzieć pracę nadliczbową z wyprzedzeniem, np. w księgowości przy zamykaniu kwartału czy w sklepie przy remanencie, ale nie należy takich zadań w dodatkowych godzinach planować jako stałe.
Jakie zatem możliwości ma pracodawca, który np. prowadzi punkt usługowy otwarty od poniedziałku do piątku w godzinach 10:00 – 19:00? Czy istnieje rozwiązanie umożliwiające ustalenie czasu pracy 9 godzin dziennie?
Przerwa w pracy 9-godzinnej
Jednym z rozwiązań w sytuacji pracy ponad 8 godzin dziennie jest wprowadzenie przerwy. Kp dopuszcza taką możliwość. Zgodnie z art. 141:
§ 1. Pracodawca może wprowadzić jedną przerwę w pracy niewliczaną do czasu pracy, w wymiarze nieprzekraczającym 60 minut, przeznaczoną na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych.
§ 2. Przerwę w pracy, o której mowa w § 1, wprowadza się w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie pracy albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy.
Godzinna przerwa w pracy 9-godzinnej jest nieodpłatna i nie wlicza się do czasu pracy, a więc finalnie mówimy o 8-godzinnym dniu. Pracownicy mogliby odbierać wolne 60 minut w różnych porach, co zapewniłoby ciągłość działalności firmy w godzinach jej otwarcia.
Przerwa w pracy to jednak tylko jedno z dopuszczalnych rozwiązań. Pracodawca może bowiem również zatrudniać pracowników w podstawowym, 8-godzinnym systemie z różnymi przedziałami pracy bądź wybrać umowy na niepełny etat, jako uzupełnienie brakujących godzin pełnoetatowych pracowników. Zgodny z zasadami Kodeksu pracy będzie również system równoważny, gdzie praca po 9 godzin w niektóre dni zostanie zrównoważona czasem wolnym w pozostałe dni.