Z dniem 1 stycznia 2014 r. rozszerzył się krąg obcokrajowców, których można zatrudniać bez uzyskiwania zezwolenia na pracę o obywateli Armenii. Tym samym dołączyli oni do obywateli Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Federacji Rosyjskiej oraz Ukrainy, którzy mieli taką możliwość już wcześniej.
Takie zatrudnienie nie może jednak przekroczyć 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy i to niezależnie od liczby podmiotów powierzających pracownikowi wykonywanie pracy. Dodatkowym warunkiem jest ponadto, by przed podjęciem przez cudzoziemca pracy powiatowy urząd pracy zarejestrował pisemne oświadczenie podmiotu zatrudniającego o zamiarze powierzenia wykonywania pracy temu cudzoziemcowi.
Z początkiem roku również, obywatelom ww. państw – wykonującym prace pielęgnacyjno-opiekuńcze lub jako pomoc domowa na rzecz osób fizycznych w gospodarstwie domowym, albo którzy w okresie bezpośrednio poprzedzającym złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę wykonywali (przez okres nie krótszy niż 3 miesiące) pracę dla tego samego podmiotu i na tym samym stanowisku – wojewoda wydaje zezwolenie na pracę bez konieczności uzyskiwania informacji starosty o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy w oparciu o rejestry bezrobotnych i poszukujących pracy lub o negatywnym wyniku rekrutacji organizowanej dla pracodawcy.
Na tym nie koniec zmian, gdyż od 11 stycznia br. zaczną obowiązywać opłaty za wnioski o wydanie zezwolenia na pracę, których wysokość będzie się wahać od 50 zł – w przypadku, gdy podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi zamierza powierzyć wykonywanie pracy na okres nieprzekraczający 3 miesięcy, do 200 zł – w przypadku, gdy podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi zamierza delegować cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu realizacji usługi eksportowej. Zaś 14 stycznia zmianie ulegną typy zezwoleń na pracę cudzoziemca.