Kiedy i jak zostanie poinformowany pracodawca o skazaniu pracownika?
To, co robi dana osoba po godzinach pracy, z reguły nie powinno mieć większego wpływu na przedsiębiorstwo, które ją zatrudnia. Jednak jeżeli w konsekwencji swoich czynów trafi ona do więzienia, to pracodawca czasem z dnia na dzień może znaleźć się w trudnej sytuacji, z nieobsadzonym stanowiskiem. Co się wtedy dzieje? Jakie obowiązują procedury? Jest kilka aktów prawnych, które regulują kwestie związane z tym tematem.
Jak zatrudniający może dowiedzieć się, co dzieje się z jego pracownikiem? Kodeks postępowania karnego, art. 261.§ 3. mówi, że „o zastosowaniu tymczasowego aresztowania sąd jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracodawcę, szkołę lub uczelnię, w stosunku do żołnierza – jego dowódcę, a w przypadku, gdy oskarżonym jest przedsiębiorca lub niebędący pracownikiem członek organu zarządzającego przedsiębiorcy, na jego wniosek – zarządzającego przedsiębiorstwem”.
Regulacja dotyczy aresztowania tymczasowego. Należy pamiętać, że nie jest to tożsame z tym, co definiuje się jako karę pozbawienia wolności. Tu też pracodawca otrzyma informację. Stanie się tak, jeśli pracownik zostanie objęty zakazem wykonywania zawodu, lub zajmowania stanowiska. O tym mówi między innymi art. 180. Kodeksu karnego wykonawczego: „W razie orzeczenia zakazu zajmowania określonego stanowiska lub wykonywania określonego zawodu, sąd przesyła odpis wyroku właściwemu organowi administracji rządowej lub samorządu terytorialnego oraz pracodawcy albo instytucji, w której skazany zajmuje objęte zakazem stanowisko lub wykonuje objęty zakazem zawód. Jeżeli skazany zajmuje stanowisko kierownicze lub inne odpowiedzialne stanowisko, sąd przesyła odpis wyroku również właściwej jednostce nadrzędnej. W odpisie wyroku nie ujawnia się danych pokrzywdzonego”. Kolejne artykuły kodeksu mówią o udostępnianiu informacji o karze, w sytuacji, kiedy dana osoba otrzymuje np. zakaz pojawiania się w danym środowisku czy prowadzenia pojazdów.
Polskie prawo wymienia więc szczególne przypadki kontaktu sądu z pracodawcą, w celu poinformowania o sytuacji pracownika.
Czy pracodawca może zwolnić pracownika, który popełnił przestępstwo?
Rozróżnienie na aresztowanie tymczasowe i karę pozbawienia wolności jest również uwzględnione w Kodeksie pracy i przy zasadach rozwiązywania stosunku pracy.
Kodeks pracy, art. 52. § 1. stanowi, iż: „Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie:
(…) 2) popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa,
które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli
przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym
wyrokiem;
3) zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania
pracy na zajmowanym stanowisku”.
Rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia, gdy wina leży po stronie pracownika, nie powinno nastąpić po upływie 1 miesiąca od momentu uzyskania przez pracodawcę informacji o sytuacji uzasadniającej zakończenie umowy.
Jeżeli chodzi o areszt tymczasowy, to zastosowanie ma art. 66. § 1. Kp. Mowa jest w nim, iż jeżeli przyczyną nieobecności pracownika jest tymczasowe aresztowanie, to umowa o pracę wygasa po upływie 3 miesięcy tejże nieobecności. Chyba że wcześniej rozwiązano umowę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Co więcej, w kolejnych punktach artykułu 66. mowa jest, iż:
§ 2. Pracodawca, pomimo wygaśnięcia umowy o pracę z powodu tymczasowego aresztowania, jest obowiązany ponownie zatrudnić pracownika, jeżeli postępowanie karne zostało umorzone lub gdy zapadł wyrok uniewinniający, a pracownik zgłosił swój powrót do pracy w ciągu 7 dni od uprawomocnienia się orzeczenia. Przepisy art. 48 stosuje się odpowiednio.
§ 3. Przepisów § 2 nie stosuje się w przypadku, gdy postępowanie karne
umorzono z powodu przedawnienia albo amnestii, a także w razie warunkowego
umorzenia postępowania”.
Warto też zaznaczyć, że istnieją takie profesje, w których konieczne jest zaświadczenie o niekaralności (np. nauczyciel, pracownik straży granicznej). Wyrok i brak tego dokumentu eliminuje daną osobę z grona kandydatów.