Dyrektor Muzeum Warszawy
ogłasza nabór kandydatów na wolne stanowisko pracy
w Muzeum Warszawy
Rynek Starego Miasta 28-42; 00-272 Warszawa
Do głównych zadań osoby zatrudnionej na tym stanowisku będzie należało między innymi:
- sformułowanie propozycji programu rozwoju Muzeum Woli obejmującego działalność wystawienniczą, naukowo-badawczą, edukacyjną,
- opracowanie programu współpracy z podmiotami zajmującymi się tematyką Woli oraz innymi instytucjami w zakresie niezbędnym do realizacji ww. programu rozwoju,
- współpraca z organizacjami pozarządowymi, w tym w szczególności: Towarzystwo Przyjaciół Woli, Wolskie Centrum Kultury, Dzielnica Wola, SARP Warszawa,
- opracowanie modelu współdziałania z podmiotami znajdującymi się w bezpośrednim sąsiedztwie siedziby Muzeum Woli, ze szczególnym uwzględnieniem społeczności lokalnej,
- koordynowanie całokształtu spraw związanych z prowadzeniem oddziału Muzeum, w tym:
- nadzór administracyjny obiektu,
-
koordynowanie i ocena pracy podległych pracowników,
-
planowanie i realizacja budżetu Oddziału,
-
tworzenie i realizacja planu frekwencji;
- kreowanie polityki wystawienniczej Oddziału,
- opracowanie kalendarza wystaw i imprez Oddziału w porozumieniu z Zastępcą Dyrektora ds. programowych,
- nadzór nad przygotowywaniem scenariuszy i organizacja wystaw w Oddziale,
- udział w przygotowaniu programu merytorycznego Muzeum, programu wystaw i imprez Muzeum oraz w ich realizacji.
Informacja o warunkach pracy na danym stanowisku:
Miejsce pracy: Praca w budynku Oddziału i poza nim. Bezpieczne warunki pracy na stanowisku. Budynek, pomieszczenie pracy oraz toaleta umożliwiają poruszanie się na wózku inwalidzkim.
Stanowisko pracy: Stanowisko pracy związane jest z pracą przy komputerze, przemieszczaniem się wewnątrz budynku i w terenie oraz rozmowami telefonicznymi. Stanowisko decyzyjne, praca stresogenna.
Zatrudnienia na podstawie umowy o pracę: trzymiesięczny okres próbny, pełny wymiar czasu pracy.
Wymagania niezbędne:
- wykształcenie wyższe drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie
- dorobek zawodowy w zakresie ustawowej działalności muzeów,
- min. 4 lata stażu pracy w tym min. 2 lata doświadczenia zawodowego na stanowisku kierowniczym,
- doświadczenie w samodzielnym przygotowaniu i rozliczeniu wystaw, przedsięwzięć kulturalnych lub edukacyjnych związanych z kulturą,
- umiejętność organizowania pracy własnej i podległych pracowników,
- umiejętność planowania i osiągania wyznaczonych celów,
- doświadczenie w zarządzaniu projektami,
- umiejętność obsługi komputera w zakresie MS Office
- znajomość języka angielskiego w stopniu komunikatywnym
- pełna zdolność do czynności prawnych oraz korzystanie z pełni praw publicznych,
- niekaralność za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe
Wymagania dodatkowe:
- wiedza specjalistyczna wymagana do podjęcia pracy na stanowisku,
- znajomość regulacji prawnych wymaganych do podjęcia pracy na stanowisku,
- znajomość innych języków obcych,
- komunikatywność, myślenie analityczne, radzenie sobie ze stresem, samodzielność, sumienność
Poznaj
MUZEUM WARSZAWY
Muzeum powstało w 1936 roku jako Muzeum Dawnej Warszawy, oddział Muzeum Narodowego. Placówka objęła opieką zbiory varsavianistyczne, a jej siedzibą stały się zakupione przez magistrat w latach 1937 – 1938 trzy kamienice przy Rynku Starego Miasta: Baryczkowska, Kleinpoldowska i „Pod Murzynkiem” (nr 32, 34, 36).
Idea zabezpieczania świadectw przeszłości Warszawy narodziła się w końcu XVIII w., za czasów króla Stanisława Augusta. W XIX w. zajmowały się tym: Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Uniwersytet Warszawski, Ratusz, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Państwowe Muzeum Sztuk Pięknych oraz Muzeum Starożytności. Od 1906 r. ośrodkami skupiającymi varsaviana były: Towarzystwo Miłośników Historii oraz Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości. W 1914 r. TOnZP założyło w kamienicy Baryczkowskiej „muzeum starożytności polskich”. Z czasem większość varsavianów, zgromadzonych dotąd przez różne instytucje, trafiła do zbiorów Muzeum Narodowego.
Wybuch II wojny światowej w 1939 r. przerwał przenoszenie zbiorów z gmachu Muzeum Narodowego przy Alejach Jerozolimskich do zakupionych w latach 1937-1938 kamienic staromiejskich. W 1941 r. został aresztowany kustosz Muzeum Dawnej Warszawy dr Antoni Wieczorkiewicz, który zmarł wkrótce w Oświęcimiu. Zbiory ulokowane przy Rynku Starego Miasta uległy zniszczeniu i rozproszeniu w 1944 roku. Przepadły wówczas inwentarze i katalogi, więc trudno dokładnie określić rozmiar strat.
Po wojnie decyzją Zarządu Miejskiego muzeum zostało reaktywowane w 1948 roku pod nazwą Muzeum Historyczne m. st. Warszawy. Zajęło jedenaście odbudowywanych wówczas staromiejskich kamienic mieszczańskich: osiem od strony Rynku Starego Miasta i trzy od strony ulicy Nowomiejskiej. Rekonstrukcję kamienic przeznaczonych na siedzibę muzeum przeprowadzono na podstawie projektów Stanisława Żaryna.
Na skutek zniszczeń wojennych zbiory przedstawiały się skromnie. W 1950 roku w inwentarzu znajdowało się zaledwie 169 pozycji. Trzon kolekcji muzealnej stanowiły obiekty przekazane przez Muzeum Narodowe – na własność lub jako depozyt. Do muzeum trafiały znaleziska z ruin i ocalone rodzinne pamiątki.
W 1955 roku zwiedzającym została udostępniona stała ekspozycja muzealna, prezentująca dzieje stolicy od założenia miasta do czasów współczesnych. Wystawa ta po raz pierwszy w Polsce w tak dużej skali ukazywała historię miasta. W styczniu 1965 r. otwarto kolejną wersję tej ekspozycji p. t. „Siedem wieków Warszawy”. W następnych latach niektóre jej fragmenty były unowocześniane.
Z czasem zbiory muzeum bogaciły się dzięki planowym zakupom, darowiznom i zapisom spadkowym. Do inwentarzy MHW wpisano m. in. cenne kolekcje autorskie Eugeniusza Phulla, dr Ludwika Gocla, Krzysztofa Klingera, rodziny Schiele. Obecnie w księgach inwentarzowych znajduje się ponad 250 tysięcy obiektów.
Pierwszym po wojnie dyrektorem muzeum został Adam Słomczyński, który pełnił tę funkcję w latach: 1948-1950. Po nim, w 1950 roku, stanowisko na krótko objął prof. dr Stanisław Arnold. Od 1951 aż do 2003 r. dyrektorem był prof. dr Janusz Durko – historyk, muzeolog, archiwista, laureat nagrody m. st Warszawy; wyróżniony tytułem Homo Varsoviensis. Od 2004 roku do października 2012 r. dyrektorem Muzeum była Joanna Bojarska-Syrek.
W 1983 r. na mocy zarządzenia prezydenta stolicy został stworzony oddział Muzeum Historycznego m.st. Warszawy – Muzeum Powstania Warszawskiego. Przez 20 lat działalności skromny zespół MPW zebrał kilkanaście tysięcy eksponatów. Zgromadzono zbiór archiwaliów (dokumenty, korespondencję, druki ulotne, dzienniki), zbiór muzealiów i pamiątek historycznych (uzbrojenie, mundury, dzieła sztuki, przedmioty codziennego użytku, pamiątki osobiste), kolekcję prasy powstańczej i okupacyjnej oraz unikatową kolekcję zdjęć fotograficznych z okresu powstania (negatywy i reprodukcje oryginalne). W 2003 r. prezydent stolicy – Lech Kaczyński podjął decyzję o powołaniu Muzeum Powstania Warszawskiego jako nowej instytucji.
Dzisiaj Muzeum Warszawy, oprócz siedziby w 11. staromiejskich kamieniczkach, posiada także swoje oddziały: Muzeum Drukarstwa Warszawskiego, Muzeum Farmacji im. Antoniny Leśniewskiej, Muzeum Woli, Muzeum - Miejsce Pamięci Palmiry, Ośrodek Dokumentacji i Badań KORCZAKIANUM, Muzeum Warszawskie Pragi, Muzeum Ordynariatu Polowego.
Muzeum prowadzi działalność naukowo-wydawniczą i wystawienniczą, dysponuje własnymi pracowniami konserwatorskimi, proponuje szeroką ofertę edukacyjną. W muzeum działa kino, organizujące seanse filmów o Warszawie oraz sklep z pamiatkami varsavianistycznymi.